About Dousa
Categories
Social
Taakstraffen
Eind jaren zestig van de vorige eeuw werd aan Stanford University een even simpel als inzichtelijk experiment gedaan. De psycholoog Walter Mischel bood vierjarige kinderen een marshmallow aan. Ze mochten hem meteen opeten, maar, zo werd erbij gezegd, als je een paar minuten kan wachten terwijl ik weg ben, dan krijg je er twee. Voor een vierjarige is dat veel gevraagd. Vergelijk het met het opschorten van de pauze tussen twee college-uren ten bate van een twee keer zo lange pauze na afloop. Door schade en schande wijsgeworden kan ik u vertellen: voor de meeste achttienjarigen onaanvaardbaar.
Ruim twee derde van de kinderen in Mischel’s experiment konden dan ook niet wachten en aten de marshmallow op, gemiddeld binnen drie minuten. Sommigen bezweken op het moment dat de proefleider de kamer verliet, sommigen na een minuut, maar zo’n dertig procent kon de verleiding maar liefst vijftien minuten weerstaan en verdiende de tweede marshmallow. Het experiment is gefilmd, en je ziet kinderen gebiologeerd naar de marshmallow staren, ermee spelen, hem onder de eigen neus houden. Weer anderen zitten met de handen voor ogen of lopen zingend de kamer door om zich af te leiden. Sommige vierjarigen checken eerst of niemand kijkt en eten hem dan op, en één maakt de marshmallow van onder open, lepelt met zijn pink de zachte inhoud naar buiten en zet hem uitgehold weer op tafel.
In eerste instantie was de studie bedoeld om de omstandigheden en de strategieën te achterhalen die leiden tot succesvolle zelfcontrole. De studie werd pas een klassieker toen de onderzoekers begin jaren tachtig op het idee kwamen om de deelnemers te traceren. Veel van hen worden nog steeds gevolgd. Het fascinerende is dat er een sterk verband blijkt te bestaan tussen de tijdsduur dat een vierjarige deze verleiding kan weerstaan en diens levensloop. Kinderen die de marshmallow snel opaten waren later veel vaker in moeilijkheden gekomen, in de vorm van bijvoorbeeld vroegtijdig schoolverlaten of verslavingen. Kinderen die vijftien minuten hadden kunnen wachten scoorden honderden punten hoger op de toelatingstest voor Amerikaanse universiteiten dan kinderen die na een halve minuut al voor de verleiding bezweken waren. Ik ben benieuwd naar het kind dat de marshmallow uitholde, waarschijnlijk is hij voor het laatst gesignaleerd in de directiekamer van Lehman Brothers.
Nu de loting bij geneeskunde wordt afgeschaft, kan de decaan van het LUMC zich dus dure selectiemethoden besparen door deze simpele test toe te passen. Zou mooi zijn, het pre-university college krijgt voet aan de grond in de peuterspeelzaal, en erg handig voor al die ambitieuze ouders om vroeg te weten waar ze met hun kroost aan toe zijn. Helaas – of gelukkig maar – is het niet zo simpel. De vierjarigen die de verkeerde strategie toepassen (naar de marshmallow staren) blijken hun testprestaties dramatisch te kunnen verbeteren als ze de juiste strategie (afleiding zoeken) aangeleerd krijgen. Het feit dat de test toch zo’n krachtige voorspeller is van schoolcarrière betekent dus dat de aangeleerde strategieën niet beklijven als ze niet door de thuisomgeving overgenomen en bekrachtigd worden.
Ik moest aan dit experiment denken toen ik maandagavond zat te kijken naar het lijsttrekkersdebat op televisie. Ik neem u niet kwalijk dat u het niet heeft gezien, ik zou er mijn tijd ook niet aan besteed hebben als ik niet verlegen had gezeten om een onderwerp voor deze column. Er zijn weer stevige woorden gevallen over de aanpak van ontspoorde jongeren: de pakkans moet verhoogd, taakstraffen afgeschaft, nationaliteiten afgepakt. Onbesproken bleef welke nationaliteit ontnomen moet worden van de christelijke jongeren in onze eigen bible belt, die bij elke jaarwisseling weer de meeste schade aanrichten en politie en hulpverleners aanvallen. En wie gezien heeft hoe acht politici en twee debatleiders elkaar temidden van een joelend publiek voortdurend onderbraken en bij geen onderwerp verder kwamen dan oneliners en soundbites, zou juist meer taakstraffen willen invoeren – een marshmallowtraining, te beginnen bij politici en parlementair journalisten.
