Het CDA en campagnespotjes, een ongelukkige combinatie

RTL4 heeft toegegeven een fout te hebben gemaakt door VVD campagnespotjes uit te zenden meteen na die van het CDA. Hierdoor kon de VVD inhaken op het CDA-spotje waardoor het nog belachelijker werd dan het al was. Pech voor het CDA? Niet echt – Buma en het CDA hebben geen tegenpartij nodig om zichzelf in de voet te schieten. Dat zagen we met het verkiezingsspotje in 2012 ook al.

Dit keer zien we in het CDA-spotje een tienjarige versie van Buma in de zomer van 1974 ‘de verstandigste zijn’. Hij speelt op het strand met tienjarige versies van Rutte en Wilders, die ruziemaken en schelden. De tienjarige Buma weet al dat hij later premier wil worden, zo laat hij ons weten. Hij haalt de ruziemakers uit elkaar waarna ze weglopen. “Als je premier wil worden, moet je wel het debat aandurven” horen we de huidige Buma de twee tienjarige rivalen naroepen. “CDA, voor een land dat we door willen geven”, zo sluit hij af.

Zou dit spotje het imago of de aantrekkingskracht van Buma verbeteren? Integendeel.

Om te beginnen gaat het spotje mee met het frame dat zowel VVD als PVV proberen neer te zetten: Rutte en Wilders zijn de hoofdrolspelers, de strijd gaat tussen hen. Buma probeert tussenbeide te komen, maar ze zijn niet in hem geïnteresseerd. Tot zover is het spotje al gratis reclame voor VVD en PVV.

Verder, hoeveel mensen zouden een tienjarig jongetje aantrekkelijk vinden dat zo nodig de verstandigste moet uithangen en ruziemaken smoort? We houden meer van types als Pietje Bel, Ciske de Rat, de jongens van de Kameleon: belhamels, in voor kattekwaad en een verzetje, maar met het hart op de juiste plaats. De tienjarige Buma die in dit filmpje wordt neergezet is meer de prototypische sul in die boeken.

Er wordt geen inhoudelijk thema aangesneden in het spotje, het is uitsluitend bedoeld om Buma als ‘de verstandigste’ neer te zetten. Waar zal dat toe leiden, de verstandigste premier temidden van al die ruziemakers in Europa, de VS en Rusland? Als puntje bij paaltje komt, denk ik dat het electoraat dit keer meer op een straatvechterstype zit te wachten.

En dan: “het CDA voor een land dat we door willen geven” is een ongelukkige afsluiter want niet eenduidig positief. Je eerste interpretatie van zo’n zin kan ook zijn “geef maar door, we willen iets anders”. Je snapt wel wat er bedoeld wordt, maar je wil niet dat ook maar één iemand een negatieve interpretatie van een slogan hoeft te onderdrukken.

Tenslotte: de zomer van 1974….. Het zal wel aan mij liggen en beperkt blijven tot mannelijke 55-plussers, maar toch: de zomer van ons nationale trauma, de nederlaag van de gouden generatie in de WK-finale. Was het nou echt nodig om ons daaraan te herinneren?

Wat zou het CDA betaald hebben voor dit product?